Gebroken enkel
Door: bettydijkstra
08 Juni 2012 | Oekraïne, Poltava
Nadat we gisteren een heerlijke dag hadden, met 2 keer eten in een fantastisch restaurant vlakbij, ging er vandaag iets goed mis. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Vanmorgen zijn we naar het treinstation van Poltava gegaan om treinkaartjes te kopen naar Charkov. Een ontzettend aardige jongen, die aardig Engels sprak hielp ons ze te kopen, want aan de balie sprak niemand ook maar één woord Engels. Morgen vertrekken we om 10.00 naar Charkov, de reis duurt 2 uur. De aardige jongen hebben we een pilsje aangeboden en daarna zijn we naar het centrum van Poltava gegaan om dat eens te verkennen. Het is een aardige stad, met brede lanen en zelfs een autovrij gebied met kraampjes. We hebben daar lekker gegeten. Ik heb nou al 2 keer rode kaviaar gegeten. Lekker hoor.
Toen we terugliepen om een bus te pakken naar ons appartement moesten we onder de weg door en daar viel ik het allerlaatste stukje van de trap. Naast de trap was een glad stukje marmer en daar kwam ik op terecht en gleed naar beneden. Mijn linkerenkel klapte compleet dubbel en ik voelde een behoorlijke pijn.
Theo vond dat we maar even naar de dokter moesten. Na informatie bij een apotheek kregen we een adres. Wij er naar toe met een taxi. Maar nee, geen dokter, we moesten naar het traumacentrum!!
Daar waren we op de eerste hulp vrij snel aan de beurt. Ze vonden dat er röntgenfoto´s gemaakt moesten worden. En al vrij snel kregen we de uitslag: de enkel was op 3 plaatsen gebroken!! Wel was er niets verschoven, zodat ik niet geopereerd hoefde te worden. En nu zit ik dus met mijn enkel in het gips. Jullie mogen best weten, dat ik echt wel een paar traantjes heb geplengd. Daar gaat onze vakantie. Verbazingwekkend was, dat we helemaal niets hoefden te betalen. Je hoort altijd dat ze buitenlanders uitkleden, dus we verwachtte een flinke rekening, maar niets van dit alles. Terwijl onze Europese ziektekostenpas hier niet geldt. Duim omhoog.
Met een taxi en een hulp van het ziekenhuis, die goed Engels sprak (wat een service) zijn we naar een winkel in medische hulpmiddelen gegaan, waar ze ons van alles wilden verkopen. Maar wij wilden huren natuurlijk. Theo heeft zijn liefste gezicht opgezet en nu zit ik in een gehuurde rolstoel. Ik mag absoluut niet op de enkel staan.
Vreselijk. Hoe dat morgen in het stadion moet? Ik kan de tribune niet bereiken. Misschien bij de gehandicapten achter de goal? We gaan in ieder geval wel. ’s Avonds worden we door een taxi opgehaald.
Nog iets leuks meegemaakt bij alle ellende. Voor we naar ons appartement gingen, moesten we nog even boodschappen doen. Trappen op, dus Theo parkeerde mij buiten en ging alleen naar binnen. Een mijnheer had kennelijk zo’n medelijden met mij dat hij mij een ijsje gaf!! Lief.
Ons appartement heeft gelukkig wel een lift, maar we moeten eerst 7 treden op. En de deuren zijn smal, dus het is allemaal behelpen.
Wij balen verschrikkelijk, ik ben er bovendien zeker 6 weken zoet mee en dat in de zomer.
Wij zijn vreselijk benieuwd of ze in het stadion een oplossing voor ons hebben. Wordt vervolgd.
Vanmorgen zijn we naar het treinstation van Poltava gegaan om treinkaartjes te kopen naar Charkov. Een ontzettend aardige jongen, die aardig Engels sprak hielp ons ze te kopen, want aan de balie sprak niemand ook maar één woord Engels. Morgen vertrekken we om 10.00 naar Charkov, de reis duurt 2 uur. De aardige jongen hebben we een pilsje aangeboden en daarna zijn we naar het centrum van Poltava gegaan om dat eens te verkennen. Het is een aardige stad, met brede lanen en zelfs een autovrij gebied met kraampjes. We hebben daar lekker gegeten. Ik heb nou al 2 keer rode kaviaar gegeten. Lekker hoor.
Toen we terugliepen om een bus te pakken naar ons appartement moesten we onder de weg door en daar viel ik het allerlaatste stukje van de trap. Naast de trap was een glad stukje marmer en daar kwam ik op terecht en gleed naar beneden. Mijn linkerenkel klapte compleet dubbel en ik voelde een behoorlijke pijn.
Theo vond dat we maar even naar de dokter moesten. Na informatie bij een apotheek kregen we een adres. Wij er naar toe met een taxi. Maar nee, geen dokter, we moesten naar het traumacentrum!!
Daar waren we op de eerste hulp vrij snel aan de beurt. Ze vonden dat er röntgenfoto´s gemaakt moesten worden. En al vrij snel kregen we de uitslag: de enkel was op 3 plaatsen gebroken!! Wel was er niets verschoven, zodat ik niet geopereerd hoefde te worden. En nu zit ik dus met mijn enkel in het gips. Jullie mogen best weten, dat ik echt wel een paar traantjes heb geplengd. Daar gaat onze vakantie. Verbazingwekkend was, dat we helemaal niets hoefden te betalen. Je hoort altijd dat ze buitenlanders uitkleden, dus we verwachtte een flinke rekening, maar niets van dit alles. Terwijl onze Europese ziektekostenpas hier niet geldt. Duim omhoog.
Met een taxi en een hulp van het ziekenhuis, die goed Engels sprak (wat een service) zijn we naar een winkel in medische hulpmiddelen gegaan, waar ze ons van alles wilden verkopen. Maar wij wilden huren natuurlijk. Theo heeft zijn liefste gezicht opgezet en nu zit ik in een gehuurde rolstoel. Ik mag absoluut niet op de enkel staan.
Vreselijk. Hoe dat morgen in het stadion moet? Ik kan de tribune niet bereiken. Misschien bij de gehandicapten achter de goal? We gaan in ieder geval wel. ’s Avonds worden we door een taxi opgehaald.
Nog iets leuks meegemaakt bij alle ellende. Voor we naar ons appartement gingen, moesten we nog even boodschappen doen. Trappen op, dus Theo parkeerde mij buiten en ging alleen naar binnen. Een mijnheer had kennelijk zo’n medelijden met mij dat hij mij een ijsje gaf!! Lief.
Ons appartement heeft gelukkig wel een lift, maar we moeten eerst 7 treden op. En de deuren zijn smal, dus het is allemaal behelpen.
Wij balen verschrikkelijk, ik ben er bovendien zeker 6 weken zoet mee en dat in de zomer.
Wij zijn vreselijk benieuwd of ze in het stadion een oplossing voor ons hebben. Wordt vervolgd.
-
08 Juni 2012 - 20:09
Cees:
Sodemieter Betty, dat is niet de bedoeling.
Gelukkig geen operatie, maar toch....
Ik hoop voor jullie dat het morgen goed geregeld kan worden en dat je toch redelijk de wedstrijd kunt volgen.
Heel veel sterkte. -
08 Juni 2012 - 21:49
Evreline:
och , arme Betty, wat een pech! we hopen , dat jullie het allemaal kunnen regelen en de moed er in houden! -
08 Juni 2012 - 22:17
Fred:
Hoi Betty en Theo,
Wat een ontzettende pech zeg ....... We kunnen je onmachtige gevoel begrijpen en hopen van harte dat het vervoer van/naar de tribune mee gaat vallen.
Alle goeds van ons en hopelijk toch een fijne wedstrijd!
-
09 Juni 2012 - 07:26
Jantien En Joop:
Verdikkeme Betty hoe krijg je het voor elkaar maar gelukkig geen operatie. Je zult zien je komt vast wel het stadion in en misschien wel een VIP-plaats. Geniet van de wedstrijd en heel veel sterkte met je pootje. Een kus erop van ons.
Trouwens Theo jij ook heel veel sterkte. -
09 Juni 2012 - 12:10
Leonie En Gert:
Och och och wat een enorme pech!We wensen jullie het allerbeste en we gaan goed opletten of je toch in de rij staat waar alle rolstoelen staan.Misschien krijg je wel een VIP behandeling!Liefs vanuit een zomers Portugalia. -
09 Juni 2012 - 15:30
Gees:
Volgens mij heb je dat expres gedaan met die enkel om lekker verzorgt te worden..Was maar een grapje, ik voel geheel met die ellende mee !
Ik weet niet hoe dat in de Oekraine gaat maar meestal hebben gehandicapten DE beste plaatsen. Ik hoop het in ieder geval voor jullie.
Wij hebben hele rijen oranje vlaggen opgehangen buiten en onze oranje hoedjes op.
De wedstijd begint zo, ik ga voor de tv hangen met een pilsje en mijn gebroken rib (ik ben er ook neer geklapt..)
Tot morgen maar weer en HUP HOLLAND !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
09 Juni 2012 - 22:28
Eveline:
Hey guys, hoe is het gegaan vandaag? plekje kunnen krijgen en Betty niet al te veel pijn, hoewel het verlies natuurlijk ook zeer pijnlijk is, voetbal op de schop zou ik zeggen, ik heb het wel gehad met de "vedettes", maaaar het kan nog allemaal goed komen toch? -
10 Juni 2012 - 13:09
Marij:
Hallo Betty,
Wat een pech! Ik lees het net pas. Wat een enorme tegenvaller. Je bent een beetje een brokkenpiloot aan het worden. Is het nog gelukt met de wedstrijd? Ook niet iets om blij van te worden.
Groeten,
Marij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
