De heenreis

Vannacht zijn we na een lange reis hier aangekomen en we zullen jullie even over die reis bijpraten.
Gistermorgen zijn we dus om 6.00 uur met het vliegtuig van Faro naar Lissabon gegaan. Daar hebben we maar even ontbeten en zijn om 9.20 uur naar Wenen vertrokken. Tja je vliegt niet zomaar van Faro naar de Oekraïne. In Wenen moesten we 4 uur wachten en zijn we als echte backpackers op een bank gaan liggen om even bij te slapen. Het was 's morgens wel erg vroeg geweest.
Om 19.45 uur plaatselijke tijd (het is hier een uur later dan in Nederland) landden we in Kiev. Daar stond onze taxichauffeur te wachten, die Theo via internet gevonden had, om ons naar Poltava te brengen. Een afstand van nog zo'n 300 km.
We hebben geprobeerd op het vliegveld van Kiev een auto te huren, maar alles was al maanden van tevoren “uitverkocht”. Dan maar een taxi.
Opmerkelijk was, dat hij een Portugees was, die de liefde van zijn leven in de Oekraïne gevonden had. Zij wilde absoluut niet naar Portugal verhuizen en zo is hij hier o.a. taxichauffeur geworden. Maar volgens ons is dat maar één van zijn activiteiten. Hij werkt alleen op afroep en weten jullie wat zijn hoofdactiviteit is? Mannen uit West-Europa begeleiden naar een bepaalde disco, zodat ze daar een Oekraïnse vrouw kunnen vinden! Hij moet dan ook optreden als tolk. Hij sprak n. l. uitstekend Engels.
Daarna heeft hij ons tot in Poltava bezig gehouden met verhalen wat er allemaal mis is, in zijn land. Een enorme corruptie, waardoor er een tweede geldcircuit is ontstaan. Als de politie je aanhoudt geef je hem 100 of 200 Hryvnia (10 Hryvnia is een Euro) en je mag doorrijden. Er zijn hoge politieofficieren, die weer de straat op willen, dat verdient meer. En we kregen het bewijs!! Hij werd aangehouden wegens te hard rijden en ja hoor, hij heeft 200 Hryvnia betaald en we mochten verder. Ze willen trouwens helemaal niet dat je er op staat een normale boete te betalen, want dan moeten ze met je naar het bureau en in die tijd kunnen ze geen automobilisten aanhouden.
Maar hij prees de enorme warmte van het familieleven met zijn schoonfamilie, in vergelijking met zijn familie in Portugal en dat vinden wij al zo close.
Halverwege de reis zijn we even gestopt voor een kop koffie en daar ontmoetten we 4 Denen, die op weg waren naar Charkov, voor de wedstrijd tegen Nederland. We hadden ze al in het vliegtuig gezien met hun Deense hoeden op. De wens: May the best team win.
Na een tocht, die veel langer duurde, dan we hadden verwacht, waren we eindelijk om half twee in Poltava. De wegen die klaar hadden moeten zijn voor het EK waren helemaal niet klaar. Nog hele stukken tweebaans zonder strepen (moeilijk in het donker) en enorm veel vrachtverkeer. Het was eigenlijk maar goed dat we dat zelf niet hebben moeten rijden.
We waren doodmoe, maar ons appartement is boven verwachting. Er zit alles op en aan, tot een wasmachine toe . En het is erg ruim. Wel veel pluche (niet onze smaak) maar dat geeft niet. En het is op loopafstand van het centrum.
Om half 3 rolden we doodmoe ons bed in. Prima bed en we hebben heerlijk geslapen.
Vanmorgen zijn we wat boodschappen gaan doen. Alles te krijgen hier in ons buurtsupertje. Men is erg aardig, maar de communicatie gaat erg moeizaam. Weinigen spreken Engels, al proberen ze wel wat, zoals jullie aan onze eerste koffierekening zien. Verder bevalt Poltava ons wel. Het is een drukke levendige stad, met zowaar terrasjes en leuke restaurantjes.
We hebben besloten hier alles met het (goedkope) en goede openbaar vervoer te doen. Er is nauwelijks een huurauto te krijgen en de wegen zijn zeker ’s nachts niet erg prettig om te rijden. Na de wedstrijden kunnen we natuurlijk pas laat terug.
Theo en Betty
PS. Foto's dowloaden lukt nog even niet, houden jullie tegoed.