Mosselbay
Door: bettydijkstra
05 Juli 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Zondag 3 juli 2010
Vanmorgen, na ons mooie hotel in Stormsriver te hebben verlaten, zijn we verder langs de bekende tuinroute gereden. We wilden vanavond bij Mosselbay aankomen, dat is halverwege tussen Port Elizabeth en Kaapstad. De eerste bezienswaardigheid die we tegen kwamen, was de Bloukrans Bridge. Een brug over een 216 meter diepe kloof, waar je vanaf kunt bungiejumpen. Ze beweren dat het de grootste diepte om te bungiejumpen van de hele wereld is. Theo stond eigenlijk te trappelen om het ook te doen, Maar Betty leek dat niet zo'n goed idee, zeker omdat de wachttijd minstens een uur was. Er waren nogal wat liefhebbers. Daarna hebben we koffie gedronken in Plettenburg Bay. Nou, dat is net Albufeira. Het ene hotel na het andere, alleen weinig hoogbouw en dat maakte het wel wat mooier. Opvallend zijn de borden met Bed & Breadfast, die zie je enorm veel. Overgenomen van de Engelsen natuurlijk. Maar ook complete vakantiedorpen. Het schijnt er in de zomer uit te puilen van de vakantiegangers. Daarna kwamen we in Knysna (spreek uit als Naisa) terecht en daar was net het beroemde jaarlijkse oesterfestival begonnen, dat een week duurt. Er was een grote kermis en alle restaurants serveerden speciale oestergerechten. In een leuk restaurant, met muziek en gelegen aan het water, lieten we ons de oesters goed smaken. We hadden nog moeite om Knysna uit te komen, want vanwege het feest en de wielerronde die aan de gang was, waren nogal wat wegen geblokkeerd. Maar goed, alles lukte en om half 5 kwamen we in Mosselbay aan. We hadden er al een hotel besproken en het uitzicht uit onze hotelkamer is werkelijk spectaculair! De golven van de Indische Oceaan beuken op de rotsen en we zullen ongetwijfeld met het geluid van de branding in slaap moeten vallen vannacht. In al onze hotels komen we Nederlanders tegen die net als wij onderweg zijn naar Kaapstad. Zelfs bij het bungiedumpen waren ze er bij. In het donker op ons terras, maar met het licht van de vuurtoren op de klif, genoten we van de branding en de oceaan.
Morgen staat er zo'n 300 km op het programma, zodat we dinsdagmorgen op tijd in Kaapstad zijn.
Betty en Theo
Vanmorgen, na ons mooie hotel in Stormsriver te hebben verlaten, zijn we verder langs de bekende tuinroute gereden. We wilden vanavond bij Mosselbay aankomen, dat is halverwege tussen Port Elizabeth en Kaapstad. De eerste bezienswaardigheid die we tegen kwamen, was de Bloukrans Bridge. Een brug over een 216 meter diepe kloof, waar je vanaf kunt bungiejumpen. Ze beweren dat het de grootste diepte om te bungiejumpen van de hele wereld is. Theo stond eigenlijk te trappelen om het ook te doen, Maar Betty leek dat niet zo'n goed idee, zeker omdat de wachttijd minstens een uur was. Er waren nogal wat liefhebbers. Daarna hebben we koffie gedronken in Plettenburg Bay. Nou, dat is net Albufeira. Het ene hotel na het andere, alleen weinig hoogbouw en dat maakte het wel wat mooier. Opvallend zijn de borden met Bed & Breadfast, die zie je enorm veel. Overgenomen van de Engelsen natuurlijk. Maar ook complete vakantiedorpen. Het schijnt er in de zomer uit te puilen van de vakantiegangers. Daarna kwamen we in Knysna (spreek uit als Naisa) terecht en daar was net het beroemde jaarlijkse oesterfestival begonnen, dat een week duurt. Er was een grote kermis en alle restaurants serveerden speciale oestergerechten. In een leuk restaurant, met muziek en gelegen aan het water, lieten we ons de oesters goed smaken. We hadden nog moeite om Knysna uit te komen, want vanwege het feest en de wielerronde die aan de gang was, waren nogal wat wegen geblokkeerd. Maar goed, alles lukte en om half 5 kwamen we in Mosselbay aan. We hadden er al een hotel besproken en het uitzicht uit onze hotelkamer is werkelijk spectaculair! De golven van de Indische Oceaan beuken op de rotsen en we zullen ongetwijfeld met het geluid van de branding in slaap moeten vallen vannacht. In al onze hotels komen we Nederlanders tegen die net als wij onderweg zijn naar Kaapstad. Zelfs bij het bungiedumpen waren ze er bij. In het donker op ons terras, maar met het licht van de vuurtoren op de klif, genoten we van de branding en de oceaan.
Morgen staat er zo'n 300 km op het programma, zodat we dinsdagmorgen op tijd in Kaapstad zijn.
Betty en Theo
-
05 Juli 2010 - 08:30
Lieke:
Goede reis morgen! Ik heb al de kriebels... Het zal toch niet waar zijn dat we de finale halen? Durf het nog niet echt te geloven!!
-
05 Juli 2010 - 10:40
Riet:
Morgen nog een beetje bangen(dat is Duits) en dan moet het gebeuren.
Het wordt spannend.
-
05 Juli 2010 - 22:09
Goveline:
Hey Betty , iets vrolijker kijken hoor met al die lekkernijen voor je neus! het water looopt ons in de mond nl.
En voor morgen: zet hem op , wij kijken met een stel brazilianen naar de wedstrijd, die zijn nu toch oook voor Nl, haha
liefs en tot het volgende verhaal -
07 Juli 2010 - 08:27
Jantien En Joop:
Wat een wedstrijd gisteravond. Ik kreeg bijna een hartverzakking de laatste 10 minuten. Zaten jullie ook in dat oranjesupportersvak dat is blijven zitten? We kunnen jullie nog steeds niet vinden op de tribune. Misschien een groot bord met Betty en Theo. Op naar Johannesburg en een goede reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
