Slot

Santa Luzia, vrijdag 16 juli 2010.

Zo we zijn weer thuis. Woensdag 14 juli zijn we na een reis van anderhalve dag in Faro geland. Moe, maar erg voldaan. We hebben een fantastische reis gehad, die zo'n anderhalve week langer heeft geduurd dan we hadden gedacht. We hebben genoten van het land, waarvan ieder zo zijn twijfels had of ze zo'n groot toernooi wel konden organiseren. Nou ze hebben het meer dan voortreffelijk gedaan. Nergens chaos, veel bussen van en naar de stadions, geen wachtrijen bij de poorten van de stadions en altijd kon je iemand aanschieten om iets te vragen. Petje af ook voor al die vrijwilligers in en om de stadions.
Alleen de rijen voor het Budweiser bier waren veel te lang, maar dat lag aan Budweiser. Je mocht ook geen enkel blikje van iets anders meenemen, omdat Budweiser een hoofdsponsor was. Die Amerikanen denken zeker dat voetbalsupporters Coca Cola (ook een hoofdsponsor) drinken. Coca Cola had wel genoeg verkooppunten.
Van het Nederlands elftal hebben we iets minder genoten en wij zijn denk ik niet de enigen. Het was wel heerlijk om 5 keer als winnaar uit het stadion te komen hoor.
Wij zijn aangenaam verrast over Zuid-Afrika, dat zoveel welvarender en rijker is dan de rest van Afrika. En over de (on)veiligheid zullen we het maar helemaal niet hebben. Tjonge, tjonge, wat hebben ze ons bang gemaakt. Nooit, maar dan ook nooit hebben we ons onveilig gevoeld. De bevolking is ook zo hartelijk. En wat waren ze trots op het feit dat ze dit soccer wereldkampioenschap mochten organiseren. En nadat Zuid-Afrika was uitgeschakeld, stonden ze massaal achter Oranje.
Met dit laatste verslag willen we jullie ook allemaal danken voor de leuke reacties! Wij vonden het geweldig zoals jullie met ons hebben meegeleefd.
Tot schrijfs over 2 jaar als we naar Polen en de Oekraïne gaan. We zullen er weer bij zijn!
Theo en Betty